ارتباط بین سبک رهبری مربیان با جو انگیزشی و انگیزش بازیکنان فوتبال

فعالیت ورزشی تحت تأثیر عوامل روانی و فیزیکی زیادی قرار دارد که شناخت چنین عواملی برای مربیگری و به حد مطلوب رساندن عملکرد بازیکن ضرورت بسیاری دارد. موفقیت و پیشرفت یک تیم ورزشی قطعا می تواند از سبک رهبری مورد استفاده مربیان و همینطور میزان انگیزش و جو انگیزشی حاکم بر آن تیم متأثر باشد. در پایان نامه حاضر، هدف بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان با جو انگیزشی و انگیزش بازیکنان فوتبال لیگ برتر استان کرمان می باشد. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه ی بازیکنان 10 تیم حاضر در لیگ برتر فوتبال استان کرمان در فصل90-89 بودند که تعداد آنها 200 نفر بود و نمونه آماری هم برابر با کل جامعه در نظر گرفته شد. فرضیه های پژوهش به وجود ارتباط بین سبک رهبری مربیان با جو انگیزشی و انگیزش بازیکنان اشاره دارد. بدین منظور از سه پرسشنامه سبک رهبری در ورزش چلادوری و صالح (1980)، پرسشنامه جو انگیزشی درک شده در ورزش نیوتن و دودا (1993) و پرسشنامه انگیزش ورزشی بریر و همکاران (1995) استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از آزمون k-s، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. پس از تحلیل داده ها، وضعیت سبک های رهبری مربیان مشخص گردید و نتایج پژوهش از تأیید تمامی فرضیات حکایت داشت که این به معنای ارتباط قوی بین سبک های رهبری مربیان با جو انگیزشی و انگیزش بازیکنان است. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که سبک رهبری مربیان پیش بینی کننده خوبی برای جو انگیزشی و انگیزش است. با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که مربیان فوتبال به منظور افزایش سطح انگیزش بازیکنان، در استفاده از سبک رهبری مناسب توجه بیشتری نمایند.